Η Παιδεία είναι η ψυχή ενός λαού. Στην Κύπρο, όμως, η εκπαίδευση βυθίζεται σε έναν νεοκυπριωτικό λαβύρινθο που θολώνει την ιστορική μνήμη, αποδυναμώνει την εθνική ταυτότητα και συστηματικά απομακρύνει τη νέα γενιά από την αλήθεια. Μέσα από αναλυτικά παραδείγματα και ιστορική αναδρομή, το άρθρο αποκαλύπτει τους κινδύνους μιας παιδείας που δεν μορφώνει αλλά αποδομεί - και καλεί σε εγρήγορση και αγώνα για την επαναφορά της αλήθειας.