Με αφορμή τη σύλληψη του Τουρκοεβραίου Σιμόν Μινστριέλ Αϊκούτ με την κατηγορία για σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών, αλλά και του Γερμανού Martin Josef Rikels στον οποίο επιδόθηκε κλήση – για τον ίδιο λόγο – και αφέθηκε ελεύθερος (!!!) με αποτέλεσμα, φυσικά, να επιστρέψει στα κατεχόμενα και να μην παρουσιαστεί για κατάθεση, δημιουργούνται πολλά ερωτήματα για τις προθέσεις αλλά και την ικανότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, διαχρονικά…
Για τις ευθύνες αλλά και τις ψυχώσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, τα γράφει πολύ καλά ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ σε άρθρο του με τίτλο « Ο θολός καιρός των καθυστερημένων αποφάσεων»:
Υπάρχει λεηλασία εδαφών εδώ και χρόνια στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου. Τα εδάφη «λάφυρα» διανεμήθηκαν μπόλικα ή δωρεάν στον πληθυσμό που μεταφέρθηκε από την Τουρκία μετά το 1974. Και μετά εκδόθηκαν και ψεύτικοι τίτλοι ιδιοκτησίας. Και οι πλιατσικολόγοι έγιναν και «ιδιοκτήτες». Δεν το ήξερε αυτό η ελληνοκυπριακή πλευρά; Γίνεται να μην το ήξερε; Τότε γιατί άργησε τόσο να λάβει αυτές τις αποφάσεις για συλλήψεις που λαμβάνει τώρα; Για παράδειγμα, γιατί δεν μετέφερε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το ζήτημα των πλαστών τίτλων ιδιοκτησίας; Γιατί έμεινε τόσο σιωπηλή διεθνώς; Πράγματι είμαι πολύ περίεργος γι’ αυτό. Όταν το σκέφτομαι αυτό έρχονται στο μυαλό μου ύπουλα σχέδια, παιχνίδια ή φόβοι. Άραγε σκέφτηκαν πως το δικαιούται αυτό ο κατακτητής; Ή μήπως φοβήθηκαν ότι θα πλήξουν την ειρήνη; Μήπως ένιωσαν ενδοιασμούς για τις αντιδράσεις που μπορεί να υπήρχαν από τους τουρκοκυπριακούς κύκλους που υποστηρίζουν τη λύση και την ειρήνη;
Δεν έγινε δεχτό το Σχέδιο Ανάν. Απορρίφθηκε. Όμως, η τουρκική πλευρά ενεργεί σαν να έχει γίνει αποδεχτό. Αφότου έπεσε το φως του Ανάν πάνω στις ελληνοκυπριακές περιουσίες-λάφυρα στον βορρά, άνοιξε τόσο πολύ η όρεξη των πλιατσικολόγων που άρχισαν να μασούν αυτά τα χώματα σαν πεινασμένοι λύκοι. Όλα τα τεράστια κτήρια είναι έργο του Σχεδίου Ανάν. Κάνε και μην φοβάσαι, είπε το Σχέδιο Ανάν. Εσύ έχεις τον πρώτο λόγο. Ανοικτή άδεια για πλαστούς τίτλους ιδιοκτησίας. Μετά το 2004 παντού στις κατεχόμενες περιοχές υπάρχουν εργοτάξια. Οι περασμένες ελληνοκυπριακές κυβερνήσεις πρόδωσαν εμφανώς τους πολίτες τους που έχουν περιουσία στον βορρά γυρίζοντάς τους την πλάτη. Υπήρξαν πολύ ανήμποροι στο να υπερασπιστούν το όχι στο δημοψήφισμα. Συνεθλίβησαν κάτω από το βάρος της ανακήρυξης της Τουρκίας σε οπαδό της λύσης και των ιδίων σε οπαδών της μη λύσης. Αξίζουν μελέτης οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στο νησί μετά το δημοψήφισμα. Σε αυτές τις σχέσεις οι Ελληνοκύπριοι συμπεριφέρθηκαν πάντα σαν να ήταν ένοχοι, επειδή είπαν όχι. Προσπάθησαν να κάνουν τους οπαδούς της λύσης και της ειρήνης στην τουρκική πλευρά να τους αγαπήσουν. Για χατίρι τους σταμάτησαν ακόμα και να χρησιμοποιούν τη λέξη «κατοχή». Και μερικές ομάδες που πήραν θάρρος από αυτό επιχείρησαν να «βάλουν σε τάξη» ακόμα και την πολιτική μας ορολογία και να ευθυγραμμίσουν όλους. Δεν ήταν εύκολο να απαλλαχτεί η ελληνοκυπριακή πλευρά από την ψύχωση του όχι στο δημοψήφισμα. Δεν είμαι πολύ βέβαιος και αν απαλλάχτηκε τώρα.
Με συνεργασία των δεξιών και των αριστερών στον βορρά κατάφεραν να αφεθεί ελεύθερος ο Ακάν Κιουρσιάτ που είχε συλληφθεί. Μαχαιρώθηκαν εκ μέρους των δικών τους κυβερνώντων οι ιδιοκτήτες περιουσιών στον νότο. Στον βορρά προκάλεσε μεγάλη χαρά η δικαστική απόφαση για τον Ακάν Κιουρσιάτ. Σαν να πέτυχαν νίκη. Τη γιόρτασαν. Και τώρα λυπήθηκαν για τη σύλληψη του Σιμόν Αϊκούτ και ενός Γερμανού πολίτη μετά από αυτόν. Πανικοβλήθηκαν ξανά. Κάλεσαν τη διοίκηση στον βορρά να μην σωπαίνει και να ενεργοποιηθεί ο πρόεδρος της Ένωσης Εργολάβων Οικοδομών, Τζαφέρ Γκιούρτζαφερ, ο οποίος παρακολουθεί τη δίκη του Σιμόν Αϊκούτ. Δεν ξέρω τι θέλει να κάνουν. Προσπαθούν να ενεργοποιήσουν την Τουρκία; Θα δώσουν τελεσίγραφο στην κυπριακή κυβέρνηση; Πάλι θα επαναλάβουν το τροπάρι «μπορεί να έρθω ένα βράδυ ξαφνικά»; Η Ένωση Εργολάβων Οικοδομών θα κάνει, λέει, μερικές ενέργειες για να αφεθεί ελεύθερος ο Σιμόν. Κοιτάξτε πράγματα. Τι γίνεται; Ζητούμε ελευθερία σε εκείνους που λεηλατούν και τους πλιατσικολόγους. Δεν ζητούμε ελευθερία για τον εαυτό μας. Ζητούμε για εκείνους!
Είναι στην ίδια γραμμή και οι δεξιοί μας και οι αριστεροί μας. Στον ίδιο δρόμο. Ρωτά ο ηγέτης του CTP, Τουφάν Έρχουρμαν: «Αφήσατε αυτό το ζήτημα στο δικαστήριο στον νότο;» Απαιτεί και αυτός να κινητοποιηθεί και να κάνει κάτι η κυβέρνηση. Έπιασε η έγνοια τώρα εκείνους που δεν έβγαλαν καθόλου άχνα μέχρι σήμερα για τη λεηλασία και το πλιάτσικο. Ιδού που μπήκε στη σειρά και ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Και εκείνος είναι ανήσυχος. Κατά τη γνώμη του, χάνουμε την υπεροχή την οποία κερδίσαμε με το δημοψήφισμα του Σχεδίου Ανάν. Διερωτάται πώς καταντήσαμε σε αυτά τα χάλια μετά που κάναμε τον κόσμο να μας αποδεχτεί ως την πλευρά που θέλει λύση. Η επιτροπή ακίνητης περιουσίας είναι μεγάλο κέρδος για εμάς και το ΕΔΑΔ έλαβε αυτή την απόφαση για να τιμωρήσει την ελληνοκυπριακή πλευρά που είπε όχι, λέει. Δηλαδή, αυτή είναι μια πολιτική απόφαση, λέει. Όμως, εμείς δεν μπορέσαμε να αξιοποιήσουμε ακόμα και αυτή την απόφαση.
Δεν με νοιάζει τι λέει ο Ταλάτ, ο οποίος λέει πως «η Τουρκία ήταν πάντοτε υπέρ της λύσης». Για ποιο πράγμα είμαι πιο πολύ περίεργος; Γιατί άργησε τόσο να κάνει αυτό το βήμα η ελληνοκυπριακή πλευρά; Μήπως είναι και αυτό ζήτημα συγκυρίας;
Πηγή: Εφημερίδα Πολίτης Κύπρου
