23 ημέρες για τις οποίες κανείς δεν μιλά, τα ντοκουμέντα ελάχιστα, καμιά εστίαση σε αυτές. 23 Ημέρες όμως οι οποίες καθόρισαν την περισσότερο κομβική περίοδο της τραγωδίας της Πατρίδας μας. 23 Ημέρες με αμείλικτα Γιατί, 23 Ημέρες που καθόρισαν το μέλλον (το παρών) της Πατρίδας.
22 Ιουλίου 1974, ώρα 17:00 εφαρμόζεται συμφωνημένη “εκεχειρία”,
τα δεδομένα επί του εδάφους ήταν:
- Τουρκική κατοχή 3%, σε καθηλωμένο προγεφύρωμα μαζί με τον Θύλακα του Κιόνελι αλλά χωρίς πραγματική επιχειρησιακή ενοποίηση.
- Όλοι Οι θύλακες εκτός Κιόνελι, είχαν καταληφθεί ή ήταν στα πρόθυρα κατάληψης με επιχειρησιακό έλεγχο τους από την εθνική φρουρά.
- Ο Θύλακας στο Κιόνελι δεχόταν ασφυκτική πίεση από την Ελληνική Δύναμη Κύπρου, και χωρίς άμεση Τουρκική ενίσχυση, η πιθανότητα κατάληψης του ήταν μεγάλη. (κατά μια άποψη η κατάληψη θα ήταν ήδη γεγονός αν εφαρμόζονταν πλήρως τα σχέδια της Εθνικής Φρουράς για συνδρομή της ΕΛΔΥΚ από τάγματα της Εθνικής Φρουράς)
Γιατί; Γιατί δεχθήκαμε την εκεχειρία ξέροντας ότι αυτή θα έδινε τις απαραίτητες ανάσες και χρόνο εδραίωσης στον εισβολέα. Γεγονός που πράγματι επισυνέβει. Γιατί δεν αποφασίστηκε η άμεση αντίδραση της Ελλάδος (στρατιωτικά και διπλωματικά) την κομβική αυτή στιγμή. Το Μέτωπο δεν ήταν υπό κατάρρευση, αντιθέτως η ΕΛΔΥΚ, οι Καταδρομείς και αρκετά ηρωικά τάγματα Πεζικού είχαν πάρει τη πρωτοβουλία κινήσεων και πίεζαν τον εισβολέα.
Τι; Τι κάναμε αμέσως μετά την εκεχειρία σε διπλωματικό επίπεδο, Ήδη η Διακυβέρνηση της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας είχε περάσει στα χέρια «Σωφρόνων» πολιτικών. Στην Κύπρο είχε αναλάβει σαν προεδρεύων ο Γλαύκος Κληρίδης και στην Ελλάδα αναλάμβανε η κυβέρνηση Εθνικής ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τι έκαναν από τις 22 Ιουλίου μέχρι τις 14 Αυγούστου;
Γιατί; Γιατί είχαμε αρχίσει συνομιλίες με τον εισβολέα για «σχέδιο Λύσης» εν μέσω της εισβολής; Γιατί δεν θέσαμε επιτακτικά την ανάγκη τερματισμού της εισβολής και αποχώρησης των στρατευμάτων του εισβολέα. Γιατί δεν αξιοποιήσαμε τα ερείσματα μας στη διεθνή Διπλωματία και πρωτίστως το πανίσχυρο τότε Ελληνικό Λόμπι στις ΗΠΑ. Γιατί δεν τέθηκε στο τραπέζι το δίλημμα τερματισμός της εισβολής ή Γενικευμένος Πόλεμος Ελλάδος Τουρκίας. Γατί δεχθήκαμε το πιστόλι στον κρόταφο ενώ μπορούσαμε να το αντιστρέψουμε με δικό μας πιστόλι.
Τι; Τι κάναμε στρατιωτικά για να αντιστρέψουμε την κατάσταση. Τι κάναμε για να θωρακίσουμε το μέτωπο στο νησί; Τι κάναμε για να βοηθηθεί η διπλωματία;
Γιατί; Γιατί δεν οργανώθηκε αποστολή Ελληνικής Δύναμης Αποτροπής; Έστω και σαν εργαλείο διπλωματικής πίεσης. Γιατί δεν κτυπήθηκαν οι παραβιάσεις της «εκεχειρίας»; Παραβιάσεις που εδραίωσαν το προγεφύρωμα και έδωσαν την βάση εκδήλωσης της 2ης εισβολής. Γιατί Δεν οργανώθηκε η απειλή έναρξης μετώπου στον Έβρο; (βλ. Βενιζέλος & Πάγκαλος, Στρατιά Έβρου και συμφωνία Λωζάνης). Γιατί δεν άρχισε η μεταφορά δυνάμεων για θωράκιση της Κύπρου; Γιατί αφέθηκε η Κύπρος βορά στον Αττίλα;
Γιατί ήταν όλα Προδομένα;
Μα η προδότες εκδιώχθηκαν! 23 Ημέρες η τύχη του Ελληνισμού ήταν σε σώφρονες, έμπειρους πολιτικούς.
Τα αδυσώπητα Τι και τα Αμείλικτα Γιατί Σε αυτούς απευθύνονται. Από τους άλλους δεν περιμέναμε απαντήσεις, δεν είχαμε προσδοκίες.
Από τους Ταγούς του Έθνους και τους μετέπειτα πολιτικά απογόνους τους περιμένουμε Απαντήσεις.