Όσο βλέπουμε τον Νίκο Χριστοδουλίδη να κάνει ορθές κινήσεις και με συμμαχίες να ενδυναμώνει την ισχύ της Κυπριακής Δημοκρατίας (διπλωματική, στρατιωτική, οικονομική), θα στεκόμαστε στο πλευρό του.
Είναι φυσικά και αυτοί που τον παροτρύνουν, αντί σκάκι, να παίξει τάβλι αφήνοντας τα πάντα στην τύχη και στην καλή θέληση του αντιπάλου (τον οποίο μάλιστα πιάσαμε πολλές φορές να «κλέβει» στα ζάρια). Είναι οι ίδιοι που έχουν τη λογική του «σφάξε με αγά μου να αγιάσω», της «όποιας λύσης» του «να παίζουμε τάβλι να περάσει η ώρα βρε αδελφέ» και αν μας κλέβουν και στα ζάρια, «δεν πειράζει, κάναμε κι εμείς πολλά»!
Εμείς από την άλλη ενθαρρύνουμε τον Νίκο Χριστοδουλίδη να συνεχίσει τις σκακιστικές του κινήσεις. Με καθαρό μυαλό, διεκδικώντας, κρατώντας άμυνα όπου χρειάζεται και κάνοντας επίθεση όπου μας παίρνει.
Μέχρι το τελικό τσεκ ματ! Ή μέχρι να χάσουμε αγωνιζόμενοι και το τελευταίο μας πιόνι…
Επειδή εμείς που μάθαμε ολόκληρη και όχι τη μισή ιστορία, αυτό διδαχτήκαμε: ἤ τάν ἤ ἐπί τᾶς!
