2 Νοεμβρίου 1976, ο Τζίμι Κάρτερ εκλέγεται ως 39ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Ξημερώματα στις 3 Νοεμβρίου η Κύπρος ξυπνά με κωδωνοκρουσίες. Η εντολή δίνεται απευθείας από τον Πρόεδρο της ΚΔ. Το πολύπαθο νησί, είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στον Τζίμι Κάρτερ και στις υποσχέσεις που έδωσε στο πανίσχυρο τότε Ελληνικό λόμπι. Είχε υποσχεθεί συμβολή του στην επίλυση του Κυπριακού και την «εκδίωξη του Αττίλα».
Οι πατεράδες μας τον πίστεψαν!
Στην αρχή της θητείας του
- Οι ΗΠΑ ήδη επέβαλλαν εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, το μόνο πραγματικό κόστος που είχε ποτέ ο κατακτητής ένεκα της εισβολής.
- Το Κυπριακό πρόβλημα, επίσημα και προσκηνιακά τουλάχιστον, ήταν Πρόβλημα Εισβολής και Παράνομης Κατοχής
- Η νόμιμη απαίτηση μας ήταν η εκδίωξη του Τούρκου εισβολέα και επαναφορά του κράτους στην προ του 74 κατάσταση.
Στο τέλος της θητείας του
- Κανένα πραγματικό κόστος δεν πίεζε τον κατακτητή, ένεκα του ότι το εμπάργκο όπλων καταργήθηκε από το κογκρέσο στις 25/9/1978 μετά από έντονες πιέσεις της Κυβέρνησης Κάρτερ.
- Το Κυπριακό πρόβλημα μετατράπηκε σε ενδοκοινοτικό με τις συμφωνίες κορυφής 77-79 με την σημαντική συμβολή της κυβέρνησης Κάρτερ
- Η Συμφωνημένη πλέον απαίτηση ήταν η εγκαθίδρυση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Τζάμπα οι Καμπάνες.
Μήπως όμως φταίγαμε και εμείς. Μήπως απλώς πήραμε ότι ζητήσαμε. Η άραγε μήπως δεν ξέραμε τι να ζητήσουμε;
6 Νοεμβρίου 2024. Ο Ντόναλντ Τράμπ επανεκλέγεται Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Οι υποσχέσεις του προς τον πλανήτη πολλές. Περισσότερο Ελπιδοφόρα όμως η υπόσχεση ότι θα σταματήσει τους πολέμους και την εγκληματική αιματοχυσία ανάμεσα στους λαούς.
Μόνο και μόνο για αυτό θα τον στήριζα αν μπορούσα. Μόνο το να πάρει το βλέμμα του πολέμου από τα μάτια των παιδιών, θα ήταν αρκετό.
Αν τον πίστευα!
Όσον αφορά τον Ελληνισμό και δη το πολύπαθο νησί, μας υπόσχεται ενεργειακές και αμυντικές συνεργασίες και στήριξη στο πρόγραμμα μας για την εκμετάλλευση της ΑΟΖ. Μας υπόσχεται μια αναβαθμισμένη συμμαχική συνεργασία.
Καμπάνες τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν κτυπήσαμε. Μόνο τις κρυφές μας προσδοκίες και ελπίδες κάποιοι εκφράσαμε.
Η ιστορία μας έχει διδάξει το τι θα ακολουθήσει.
- Καλύτερος ο κόσμος δεν έγινε με το Κάρτερ και δεν θα γίνει με τον Τράμπ.
- Η Πατρίδα δεν πήρε τίποτα από τον Κάρτερ, δεν θα πάρει τίποτα από τον Τράμπ.
- Η Κύπρος θυσιάστηκε από τον Κάρτερ, δεν θα την κοιτάξει ο Τράμπ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι μόνο εμείς μπορούμε να φτιάξουμε τον κόσμο μας. Μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε καλύτερο το σπίτι μας, τη γειτονιά μας, το χωριό μας, την πόλη μας, τη Πατρίδα μας.
Μόνο εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε την Κύπρο μας.
Από τον Τράμπ δεν περιμένουμε τίποτα.
Ας ελπίσουμε μόνο ότι οι πράξεις του θα πάρουν τον πόλεμο από τα μάτια των παιδιών.
Από τους δικούς μας Ηγέτες περιμένουμε όμως πολλά. Περιμένουμε να αδράξουν την ευκαιρία.
Για πρώτη φορά, μετά από καιρό, τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην ανατολική μεσόγειο ευνοούν και ταυτίζονται σε τόσο μεγάλο βαθμό με τα δικά μας. Το περιθώριο ευκαιρίας δεν θα είναι για πάντα ανοικτό.
Τώρα είναι η ώρα να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, τώρα πρέπει να προτάξουμε το Δίκαιο. Στην Κύπρο υπάρχει Παράνομη Κατοχή σαν αποτέλεσμα της Τούρκικης Εισβολής και αυτό πρέπει να τεθεί επιτακτικά. Δεν μπορεί να γίνεται ανεκτό το συνεχιζόμενο έγκλημα της Τουρκίας στην Κύπρο. Μόνο αυτό πρέπει να γνωρίζουν οι συμμάχοι μας. Επιτέλους πρέπει να προκαλέσουμε κόστος στον εισβολέα, πρέπει να κάνουμε την συνέχεια της κατοχής αφόρητη για το εγκληματικό καθεστώς της Τουρκίας.
Αν όχι τώρα, τότε πότε;
Αν θέλουμε να κτυπήσουν οι καμπάνες στην Κερύνεια Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
