Είναι πια γεγονός! Η Τουρκία έχει βάλει σε πλήρη ισχύ τα επεκτατικά της οράματα:
Η Ανατολική Μεσογειος Ήταν και θα Γίνει Τουρκική Λίμνη.
Ελλάδα και Κύπρος έχουν μόνο μια επιλογή επιβίωσης:
Την αποτροπή αυτών των οραμάτων – αλλιώς θα γίνουν για αυτές Εφιάλτες.
Ο Ενιαίος Ελληνικός Στρατηγικός Χώρος: Η Αφετηρία της Αποτροπής
Η εθνική επιβίωση προϋποθέτει ισχυρό ζωτικό χώρο. Για Ελλάδα και Κύπρο, αυτό μεταφράζεται σε έναν ενιαίο στρατηγικό χώρο, όπου η άμυνα, η εξωτερική πολιτική και η γεωστρατηγική σκέψη λειτουργούν ενιαία. Όχι ως δύο απομονωμένα κράτη, αλλά ως ενιαία γεωπολιτική οντότητα απέναντι σε μια Τουρκία που ήδη αντιμετωπίζει το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο ως ενιαίο πεδίο προβολής ισχύος.
Η συγκρότηση ενός ενιαίου αμυντικού και στρατηγικού χώρου από Ελλάδα και Κύπρο δεν αποτελεί απλώς μια πρόταση – είναι ιστορική αναγκαιότητα. Η ιστορική διαδρομή υπαγορεύει: Μόνο η ισχύς και η ενότητα δημιουργούν αποτροπή, η αποφυγή και η διαίρεση οδηγούν σε υποτέλεια.
Η κοινή αμυντική στρατηγική, η πολιτική σύγκλιση και η διασύνδεση κρίσιμων υποδομών ενδυναμώνουν τη θέση και των δύο. Μαζί συγκροτούν έναν πόλο σταθερότητας απέναντι στην τουρκική πίεση, τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η ιστορική γνώση μας υπενθυμίζει πως τα κράτη πρέπει να δράσουν όταν αναγνωρίσουν την απειλή. Η μη ενοποίηση του Ελληνισμού σε έναν κοινό στρατηγικό άξονα αφήνει κενό που η Τουρκία σπεύδει να καλύψει. Αντιθέτως, ένας ενιαίος ελληνικός χώρος στέλνει καθαρό μήνυμα: η επίθεση στον έναν, σημαίνει απάντηση από τον άλλον.
Η Συμμαχία με το Ισραήλ: Ισχύς, Τεχνολογία και Κοινή Αντίληψη Απειλών
Το Ισραήλ οφείλει να δει και βλέπει καθαρά την τουρκική αναθεωρητική στρατηγική. Η Άγκυρα στηρίζει εχθρικά καθεστώτα, ενισχύει ριζοσπαστικές οργανώσεις, και προσπαθεί να διαμορφώσει έναν νέο μουσουλμανικό πόλο υπό την ηγεμονία της. Αυτό συγκρούεται ευθέως με τα συμφέροντα του Ισραήλ.
Η ύπαρξη ενός ενοποιημένου και στρατηγικά ενεργού Ελληνισμού, όχι μόνο δεν απειλεί το Ισραήλ, αλλά αποτελεί και εγγύηση σταθερότητας στην Δυτική θαλάσσια πύλη του. Μέσα από την ενοποίηση, η Ελλάδα και η Κύπρος αποκτούν την ισχύ να λειτουργήσουν ως συνεπής, ενιαίος εταίρος, που μπορεί να ανταποκριθεί σε κοινές ασκήσεις, επιχειρήσεις και ενεργειακά projects με το Ισραήλ.
Η στρατηγική σύμπλευση με το Ισραήλ δεν είναι μόνο ενεργειακή ή τεχνολογική. Είναι γεωπολιτική. Η ενοποίηση Ελλάδας-Κύπρου εντός αυτής της σχέσης δίνει στο Ισραήλ έναν υπολογίσιμο συνομιλητή, ικανό να αναχαιτίσει την τουρκική αναθεωρητικότητα.
Η Αίγυπτος και η Νότια Σταθερότητα
Η Τουρκία έχει ξεκάθαρες βλέψεις και προς τη Λιβύη και τον έλεγχο θαλάσσιων διαδρόμων. Η Αίγυπτος, ιστορικά αντίπαλος αυτής της τουρκικής επέκτασης, αναζητά αξιόπιστους συμμάχους για τη διατήρηση της ισορροπίας. Ένας ενοποιημένος Ελληνικός χώρος, σε συμμαχία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, δημιουργεί ένα τρίγωνο αποτροπής που καθιστά την Ανατολική Μεσόγειο γεωστρατηγικά απροσπέλαστη για την Άγκυρα. Προσφέρει σαφή στρατηγική δομή και λειτουργεί, προσθετικά, ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην Αίγυπτο και τη Δύση.
Οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ε.Ε. και ο Ρόλος της Δέσμευσης
Όταν ένας ζωτικός χώρος αποκτά σαφές στρατηγικό προφίλ, καθίσταται αναγκαίος σύμμαχος. Η ενοποίηση Ελλάδας και Κύπρου σε έναν σταθερό, αποτρεπτικό άξονα, μέσα σε μια ευρύτερη φιλοδυτική συμμαχία, αναγκάζει ΗΠΑ, Γαλλία, Ε.Ε., ακόμα και το Ηνωμένο Βασίλειο, να αναλάβουν ευθύνη απέναντι σε τουρκικές προκλήσεις. Όχι μόνο για λόγους συμμαχίας, αλλά και για λόγους γεωπολιτικής αξιοπιστίας και ενεργειακής ασφάλειας.
Ο ενιαίος στρατηγικός χώρος Ελλάδας–Κύπρου δημιουργεί για τους δυτικούς συμμάχους ένα σταθερό έρεισμα σε μια ασταθή περιοχή.
Αν αυτός ο χώρος ενταχθεί με καθαρό γεωστρατηγικό ρόλο σε συμμαχίες υπό την ευλογία των «μεγάλων παικτών» τότε κάθε επιθετική τουρκική ενέργεια ενεργοποιεί ευρύτερες στρατηγικές δεσμεύσεις.
Η αποτροπή εδράζεται στην πεποίθηση του επιτιθέμενου ότι το κόστος υπερβαίνει τα οφέλη. Αυτό επιτυγχάνεται με δομημένες, όχι ευκαιριακές, σχέσεις.
Η Θουκυδίδεια Πρόβλεψη: Αν Δεν Υπάρξει Αποτροπή, Θα Υπάρξει Πόλεμος
Η μεγαλύτερη αλήθεια του Θουκυδίδη είναι πως η ισορροπία δεν διατηρείται από το δίκαιο, αλλά από τον φόβο του κόστους. Η Τουρκία, αν δεν βρει τείχος ισχύος, θα συνεχίσει. Αν βρει συμμαχική πυκνότητα και ενότητα, θα αναγκαστεί να αναθεωρήσει.
Η ειρήνη διατηρείται όταν υπάρχει σαφής ισορροπία και αποτροπή.
Εάν η Ελλάδα και η Κύπρος συνεχίσουν να δρουν ως χωριστές οντότητες, χωρίς σαφή δέσμευση ενοποίησης και αποτρεπτικής παρουσίας, τότε η τουρκική προέλαση θα συνεχιστεί.
Μια συμμαχία που περιλαμβάνει τον ενοποιημένο ελληνικό χώρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την κάλυψη της Δύσης είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση.
Αν διαμορφωθεί ενιαίος ελληνικός στρατηγικός χώρος, εδραιωμένος μέσα σε πολύεπίπεδες συμμαχίες, τότε όχι μόνο αναχαιτίζεται η τουρκική πίεση, αλλά διαμορφώνεται και το πλαίσιο περιφερειακής σταθερότητας.
Εν κατακλείδι:
Ο Εφιάλτης Είναι Εδώ!
Ή Τον Αποτρέπεις, Ή Τον Υπομένεις
Η Τουρκία δεν κρύβει πια τις προθέσεις της. Θα υλοποίηση τα οράματα της Γαλάζιας Πατρίδας θα αναβίωση τη γεωγραφία του Εθνικού της Όρκου. Δεν θα σταματήσει αν δεν κάνει την Ανατολική Μεσόγειο Τουρκική Λίμνη, θα μάχεται μέχρι να γίνει η Κύπρος, η Θράκη, τα Δωδεκάνησα Τουρκικά.
Δεν έχουμε την πολυτέλεια της άγνοιας. Δεν έχουμε άλλα χρονικά περιθώρια. Ο Ελληνισμός πρέπει να γίνει αδιαίρετη στρατηγική ενότητα, και να ενταχθεί ενεργά και ισότιμα σε συμμαχίες που εξυπηρετούν και τα συμφέροντά του, αλλά και των συμμάχων του.
Μια τέτοια επιλογή δεν είναι απλώς εφικτή – είναι η μόνη οδός επιβίωσης.
Οτιδήποτε λιγότερο, οδηγεί σε εφιάλτη.
